اثر ژل رویال بر بهبود زخم ناشی از برش استریل در موش بالب سی

مقدمه و هدف: التیام زخم روندی ترمیمی است که متعاقب آسیب پوست و بافت نرم رخ می دهد. به دنبال آسیب، پاسخی التهابی رخ می دهد و سلول های زیر پوست تولید کلاژن را افزایش می دهند. پس از آن بافت اپیتلیال بازسازی می شود. ژل رویال یکی از محصولات زنبور عسل می باشد که گزارش های زیادی در مورد فعالیت های دارویی آن در حیوانات آزمایشگاهی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ژل رویال در بهبود زخم ناشی از برش استریل در موش بالب سی بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1387 در دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد انجام شد. تعداد60 سر موش بالب سی جنس ماده با سن 8 هفته انتخاب و به طور تصادفی به 6 گروه مساوی تقسیم شدند. جهت آماده سازی موش ها برای ایجاد زخم، آنها را با اتر بیهوش نموده، سپس موی پشت آنها تراشیده شد و با الکل ضد عفونی گردید، سپس برشی به طول 10 میلی متر و با ضخامت کامل پوست ایجاد شد. در گروه 1 یا کنترل منفی منحصراً سرم فیزیولوژی روی زخم مالیده شد. در گروه دوم یا کنترل مثبت، پماد نیتروفورازون به صورت روزانه، در گروه سوم 200 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال روزانه، گروه چهارم 200 میلی گرم بر کیلوگرم یک روز در میان، گروه پنجم300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال روزانه و گروه ششم 300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال یک روز در میان بر روی زخم مالیده شد. طول زخم ها با کولیس ورنیه به صورت یک روز در میان تا بهبود کامل زخم ها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین گروه های 1 و 2 با دیگر گروه ها تفاوت معنی داری از نظر طول زخم وجود داشت(05/0p<). ژل رویال موجب بهبود زخم به طور واضحی در گروه های 3 و 5 نسبت به گروه کنترل مثبت و منفی شد، اما تفاوت معنی داری بین دو دوز200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم ژل رویال مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده روزانه ژل رویال اثر بیشتری روی بهبود زخم نسبت به پماد نیتروفورازون و استفاده یک روز در میان ژل رویال داشت.